He creado este blog pensando en ofrecer a los niños hospitalizados un espacio abierto a la comunicación. No en vano, LA PALABRA PUEDE CURAR.
RSS

miércoles, 21 de abril de 2010

DESDE MI VENTANA




Desde mi ventana

desde el hospital

puedo ver un pino,

un delgado chopo

y un cerezo andar.



Caminan, caminan

nunca están parados

al cielo dirigen

sus pasos rosados



A su lado duerme

un pequeño arbusto

los árboles grandes

se encuentran agusto



A él le cuentan cosas

que ven por el cielo

no siempre agradables

aunque sí hermosas.



Desde mi ventana

me despido de ellos

se quedan ahí

y me mandan besos.



Andrea 11 años.



martes, 20 de abril de 2010

FUTBOLA


AMETS BAT



Menditik joaten nintzela, ur jauzi polit bat ikusi nuen. Harantz abiatu nintzenean konturatu nintzen paisai zoragarria zela. Horrelako itxura zeukan:



Ura harrietatik pasatzerakoan tula bat zirudien eta inguruan zeuden zuhaitz berde erakargarriak sabanako zuhaitzak bezalakoak ziren, zerua zilarezkoa zen eta paisai honen aldapa lasaia betetzen zuen.



Amets zoragarri hau ospitaleko gau illun batean sortarazi zitzaidan.



HAIZEA .13 urte.


SUEÑO PELIGROSO


Esa noche estaba tan cansada que no tardé en dormirme y empezar a soñar con esas aguas. Soñaba que estaba ahí, en la piragua junto a mis amigos y amigas. La ropa calada, el agua pegándome en la cara, fuertes corrientes que me pueden arrastrar a la muerte si me hacen chocar con los enormes acantilados negros, rocas debajo del agua preparadas para hacerte girar...

Luchar contra las turbulentas aguas colmadas de torbellinos y hondos pozos. La adrenalina me sube, al mínimo fallo puede que empeore mi situación, pero tengo que seguir ahí; es alucinante, no me lo creo, pero sólo son unos segundos.

Ya estoy en el remanso, a salvo, compartiendo mi emoción pasada. Ha sido GENIAL.

De repente, me he despertado, desilusionándome porque sólo ha sido un precioso y emocionante sueño de una estrellada noche.

Estíbaliz. 12 años.